Her anne ve baba için çocuğu bir öğrencidir. Onu her tehlikeden, her olumsuz durumdan korumak ister. Koruma içgüdüsü ile çocuğu için görünmez bir zırh oluşturur.

Aslında, çocuğunu korumak ebeveyn olmak için en önemli gereksinimlerden biridir. Çocuğun sağlığını korumak, çocuğun haklarını korumak ve çocuğun eğitim hakkını korumak gibi birçok alt branşa ayrılabilir.

Aşırı koruyucu ebeveynler de çocuklarının temel, hak ve özgürlüklerini korumanın ötesine geçebilecekleri ve aşırı koruyucu içgüdüleriyle gelişimlerini olumsuz etkileyebilecekleri konusunda aşırı koruyucu ebeveynler de vardır.

Aşırı koruyucu ebeveyn tutumunu benimseyen ebeveyn çocuğa müdahaleci yaklaşır ve çocuğunu sürekli kontrol eder. Çocuk, ailesi tarafından sürekli olarak engellerle karşı karşıyadır.

Ebeveynler çocuğun kendini tanımasına ve geliştirmesine izin vermez. Çocuk neredeyse bağımsız olur, ebeveynlere bağımlı değildir, yalnız hareket etmekten korkar. Bu durum genellikle anne ve çocuk arasındaki ilişkide görülür.

Ebeveynler aşırı koruyucu olduklarını fark edip kabul etseler bile, bu tutumu değiştirmek için çaba gösteremezler. Çünkü çocuğunun kendi müdahalesi olmadan yetersiz, eksik ve ezilmiş olacağından endişe duyuyor.

Aşırı koruyucu ebeveynlerin tutumuyla büyüyen çocuklarda görülen bazı davranışlar aşağıdaki gibi sıralanabilir.

Çocuk 5-6 yaşında olsa bile, hala ebeveynleri ile uyuyor.

Kendi yemeğini yemez.

Girdiği sosyal ortamlarda bağımsız hareket edemez, her zaman ailesiyle olmayı tercih eder.

Akranlarıyla oynamak yerine, ebeveynleriyle oynamayı tercih ediyor.

Kendi kararlarını vermekte zorlanıyor. Tercihlerini sorduğunda, babasının yüzüne bakar ve onay bekler.

Düştüğünde, ebeveynlerinin dikkatini çekmeye çalışarak olması gerekenden daha fazla tepki gösterir.

Ebeveynlerine sormadan hareket etmez.

Ailesi çok şey yaptığı için maharet, akranları gibi gelişemez.

Daha fazla kaza yaşayabilir çünkü sürekli “Dur, izle, yapma” talimatlarını duydu.

Kendine güven yeterince gelişmez.

Kendini rahatça ifade edemez.

Sevmediği ve istemediği şeyler yapıldığında, karşı çıkmazlar.

Yaşlı ve fiziksel olarak büyümüş olmasına rağmen, yine de bir bebek gibi duygusal davranabilir.

Diğer yaşıtlarına kıyasla, hastalanma riski daha yüksektir. Bu ebeveynler mikrop almama konusunda çok hassas oldukları için, bu çocuklar karşılaştıkları mikroplarda ilk hasta olanlardır.